‘Prometheus (I)’ – 2020. inox, felt, 44 x 70 x 515 cm. Background: ‘Rear View Mirror Jungle [Eye Level Piece]’ – 2018. print on aluminium, dibond, wooden frame, 116,5 x 166,5 cm.

–

‘Prometheus (I)’ – 2020. inox, felt, 44 x 70 x 515 cm. Background: ‘Rear View Mirror Jungle [Eye Level Piece]’ – 2018. print on aluminium, dibond, wooden frame, 116,5 x 166,5 cm.

–

‘Prometheus (I)’ – 2020. inox, felt, 44 x 70 x 515 cm.

–

‘Prometheus (I)’ – 2020. inox, felt, 44 x 70 x 515 cm.

–

–

–

‘Prometheus (I)’ – 2020. inox, felt, 44 x 70 x 515 cm.

–

–

‘Terra di Marte’ – 2019-2020. granite rose, wood, marble, clipboard with NASA photo composite of Martial surface taken on landing site by Pathfinder. Sizes: 109 h x 134 x 75 cm.

–

‘Terra di Marte’ – 2019-2020.

–

‘Terra di Marte’ – 2019-2020. granite rose, wood, marble, clipboard with NASA photo composite of Martial surface taken on landing site by Pathfinder. Sizes: 109 h x 134 x 75 cm. Background: ‘Telescopic projection of solar light image on a sheet of paper held up by the artist’ – 1996. c-print, aluminium, push-pins, 91 x 62 cm.

–

–

–

–

NASA photo composite of Martial surface taken on landing site by Pathfinder. ©JPL/NASA

–

–

–

‘Terra di Marte’ – 2019-2020. Background: ‘Lifeonmars’ – 2007. digital print, aluminium, 112 x 84 cm. & ‘Tautology’ [Corona Triomphalis (1)] – 2020.

–

–

‘Planetoïde’ – 2020. granite, rose granite, aluminium, fishermen’s rope. 108 x 91 x 152 cm.

–

–

‘Planetoïde’ – 2020. detail. granite, rose granite, aluminium, fishermen’s rope. 108 x 91 x 152 cm.

–

–

–

–

‘Planetoïde’ – 2020. granite, rose granite, aluminium, fishermen’s rope. 108 x 91 x 152 cm. Foreground: ‘La Distantiation Sociale I & II – 2020. cement, resin. two parts each.

–

–

–

–

–

Prometheus

De prometheusmens vernietigt met zijn vuur uiteindelijk niet alleen de aarde, maar ook zichzelf. Wie de natuur onder druk zet, door haast en vooruitgangsgeloof, wie meent dat het niet alleen nodig maar ook gerechtvaardigd is om de natuur te vervangen door iets ‘beters’, kan vroeg of laat Pandora’s kadodoos aan de deur verwachten.

De westerse mens, overeenkomstig de homo-mensura theorie van Protagoras van Abdera (ca.490-420 v. Chr.), zag zichzelf het liefst als ‘maat van alle dingen’, daarmee volkomen voorbij gaand aan de grote natuurwet, in India bekend als de dharma, in het oude China als tao, en in Egypte Mäat genoemd. In moderne termen: implicate order (David Böhm).

–

‘De kracht van de leidsels waarmee natuur / het al bedwingt, waarmee zij wetmatig / de onmeetbare kringloop controleert / en de dingen onlosmakelijk vastsnoert / en onderling verbindt – daarover wil ik / zingen bij heldere snaren.’

[Boëthius, 480- 523 n. Chr.]

–

Filosofie die de wijsheid zelf als bron van al wat is niet herkent en liefheeft, leidt tot allesvernietigende gedachtespinsels. Een cultuurrelativisme dat het bestaan van waarheid als achterhaald beschouwd (het zgn. ‘postwaarheids tijdperk’), is niet leven ondersteunend, maar levensvernietigend. Ze veronachtzaamt en vergeet het bestaan van een kosmische orde en harmonie, voortkomend uit een onkenbare en ongekende stilte.

Stilte, het onbewuste, droomleven, mythe, kunst, intuïtie, vertegenwoordigen allen het vrouwelijke beginsel. Eenzijdige mannelijke dominantie der reinen Vernunft, van wetenschap en technologie, leidt onherroepelijk tot het verlies van wijsheid, en, in de woorden van Gabriël Marcel, uiteindelijk tot het totale verval van een beschaving.

(Uit: ‘The Trap: Pandora’s Box ou La Terre Sous Quarantaine’, klein alchemisch traktaat W.Blokland 2020. p.10) Voor download van het gehele document, zie pagina:  “2020-I” onder menu “New Works”

–

II

Prometheus uit de gelijknamige mythe tartte de oppermachtige Zeus; trachtte zich te bevrijden van toegemeten begrenzingen. Letterlijk betekent Prometheus ‘hij die zich vooruit werpt’.

De sculptuur bestaat uit een kluwen metaal welke door z’n dubbele winding aan de dna-spiraal, of ook aan de ribbenkast van de mens kan herinneren. Visueel creëert de dubbele winding zowel een omhulsel – een binnenste – waar zich een ander ‘binnenste’ bevindt, als ook vormt zij de ‘aanloop’, de acceleratie voor de ‘lans’ die wordt ‘geworpen’. De wikkeling vormt een compacte beweging, diametraal ten opzichte van de zich hiervan bevrijdende, of deze doorklievende langwerpige horizontale beweging. Binnen de ronding van de wikkeling bevindt zich een tweede ronding: die van de bolhoed, réprésentant le voeux craniale, of kortweg: het denken.

Indien het (rationele) denken overheerst, de eenzijdige mannelijke energie, ontstaat gemakkelijk hoogmoed. En zoals het spreekwoord net als de mythe ons leren, komt deze altijd ten val. De dubbele wikkeling als ‘huis’ van het denken kan hier zodoende ook geassocieerd worden met het splitsende, duale denken, dat zichzelf een ‘harnas’ is, een gevangenschap in de matrix.

Het beeld kan associaties oproepen met een koorddanser, maar cruciaal is dat de ‘evenwichtsstok’ geen evenwicht biedt, eerder is er sprake van een ‘losbarsten’, ‘ontknopen’, ‘vooruitwerpen’ of projecteren van een samengebalde energie, want het is een belangrijk detail dat de buis de bolhoed doorklieft precies ter hoogte van het zgn. ‘derde oog’, ook wel oog van Horus, anja chakra, of oog van Shiva genoemd. Intuïtief centrum  verbonden via de hypothalamus met de epifyse in het centrum van de schedel.

Net als in een werk als ‘Pingpong Light’ roept het ’t beeld op van “door het oog van de naald gaan”, d.w.z : doordringen in wat geen tussenruimte heeft (Zhuang Zi). In de esoterie wordt op verschillende wijze gesproken van ‘de nauwe doorgang’, die we ook terug vinden in de zgn. koningskamer van de grote piramide te Gizeh. Jezus zei dit aangaande, dat het gemakkelijker is voor een kameel om door het oog van de naald te gaan, dan voor een rijke om het koninkrijk te betreden. Blijkbaar vormt (té grote) rijkdom gemakkelijk een hinderpaal om echt vrij te kunnen zijn, alles los te kunnen laten, inclusief ‘jezelf’.

– 

Terra di Marte & Planetoïde

‘Terra di marte’ en ‘Planetoïde’ verwijzen beiden expliciet naar de – zeer actuele – exploitatie van de planeet mars. Het granit rose is als een soort ‘lokaal’ substituut gekozen voor wat nog het meest op fragmenten van een marslandschap zou kunnen lijken. De wijze waarop de poten van het statief zijn ‘neergeplant’ zou reminiscenties op kunnen roepen met een (landings)toestel.  De handgreep bovenaan de centrale as (in feite een wandelstok) plant zich als een soort boor in het rijkelijk met gaten doorpriemde gesteente. Bovenop bevindt zich een clipboard met een foto gemaakt door de marsprobe pathfinder. Dit fotocomposiet toont het omringende marslandschap in 360o, weliswaar in een gebruikelijk ‘aangepast’ kleurengamma, maar hier interesseert ons primair de afwezigheid van ‘zelfreflectie’, zoals deze zichtbaar is geworden in de vorm van de zwarte cirkel in het midden. De blinde vlek. Een camera kan nooit zichzelf fotograferen, het oog zichzelf niet ‘zien’. Wat is het überhaupt dat het oog doet zien, zo kan men zich tevens afvragen? De eenzijdig naar buiten gerichte blik, is een onjuiste perceptie van de werkelijkheid, gebaseerd op een subject-object denken van het illusoire ego en kan gemakkelijk leiden tot een grenzeloze exploitatie van alles wat het meent zich te mogen toe-eigenen. Het was de diamantair en oprichter van het illustere geheim genootschap The Round Table (1891), Cecil Rhodes, die al heel lang geleden verklaarde: ‘If I could, I would annex the planets’.

–

next : 2020-V