‘Garde-fou de Sécurité (II) [Parsival]’ – 2021. painted steel, plexi glass, resin, rubber, pigments. 144½ x 30 x 24 cm.

–

–

F.l.t.r: ‘Garde-fou de Sécurité (II) [Parsival]’ – 2021. painted steel, plexi glass, resin, rubber, pigments. 144½ x 30 x 24 cm. ‘Narayana is Everywhere’ – 2008. print on Photo Rag on aluminium, frame, 98½ x 78½ cm. Garde-fou de Sécurité (I) [Parsival]’ – 2021. painted steel, plexi glass, resin, rubber, pigments. 115 x 33 x 28 cm.

–

—

‘Garde-fou de Sécurité (I) [Parsival]’ – 2021. Background: ‘Garde-fou de Sécurité (II) [Parsival]’ – 2021.

–

–

‘Garde-fou de Sécurité (I) [Parsival]’ – 2021. detail. painted steel, plexi glass, resin, rubber, pigments. 115 x 33 x 28 cm.

–

–

‘Narayana is Everywhere’ – 2008. print on Photo Rag on aluminium, frame, 98½ x 78½ cm. Foreground: ‘Garde-fou de Sécurité (II) [Parsival]’ – 2021. painted steel, plexi glass, resin, rubber, pigments. 144½ x 30 x 24 cm.

–

–

‘Garde-fou de Sécurité (III) [Parsival]’ – 2021. painted steel, plexi glass, resin, rubber, pigments. 258½ cm x 29 x 24 cm.

–

–

‘Garde-fou de Sécurité (III) [Parsival]’ – 2021. detail. painted steel, plexi glass, resin, rubber, pigments. 258½ cm x 29 x 24 cm.

–

–

–

–

‘Garde-fou de Sécurité (II) [Parsival]’ – 2021. painted steel, plexi glass, resin, rubber, pigments. 144½ x 30 x 24 cm. Background: ‘Sunset glow [Telescopic projection of solar image on a sheet of paper held up by the artist]’ – 2002. c-print on high-gloss
film, bulldog clips, push-pins, 44 x 63 cm.

–

‘Neurolink’ – 2021. 12 personal computers, glass tubes. 43½ x 43 x 223 cm. Background: ‘Garde-fou de Sécurité (I) [Parsival]’ – 2021. painted steel, plexi glass, resin, rubber, pigments.

–

–

‘Neurolink’ – 2021. 12 personal computers, glass tubes. 43½ x 43 x 223 cm.

–

‘Neurolink’ – 2021. 12 personal computers, glass tubes. 43½ x 43 x 223 cm.

–

–

‘Atopos (XIII)’ – 1995-2021. plaster, resin, pigment. 2 parts, each 37½ x 30 x 15 cm. Background: ‘Wallpiece (II)’ – 1995-2021. cast rubber, resin, pigments. 38 x 15,3 x 30½ cm. (privat collection Amsterdam)

–

‘Wallpiece (II)’ – 1995-2021. detail. cast rubber, resin, pigments. 38 x 15,3 x 30½ cm. (privat collection Amsterdam)

–

‘Atopos (XII) [Uit het ei]’ – 2021. rubber, plexi glass, resin, 24 x 28 x 21 cm.

–

‘Atopos (XIV)’ – 1995-2021. plaster, resin, pigment. 2 parts, each 37½ x 30 x 15 cm. (privat collection Wassenaar)

–

‘Rite de Passage’ – 2017-2021. Installation with guide posts and wall object ‘L’Expiré (2017). etched and cut glass, ink on
board in gilded wooden frame (54,8 x 45,2 x 6 cm), dimensions variable.

–

‘L’Expiré’ – 2017, etched and cut glass, ink on board in gilded wooden frame, 54,8 x 45,2 x 6 cm.

–

–

‘Het Licht Van De Wereld’ [The Light Of The World] – 2021. steel, glass. 213 cm high.

–

‘Het Licht Van De Wereld’ [The Light Of The World] – 2021. steel, glass. 213 cm high.

–

‘Het Licht Van De Wereld’ [The Light Of The World] – 2021.detail. steel, glass. 213 cm high.

–

–

–

–

–

‘Het Licht Van De Wereld’ [The Light Of The World]– 2021. detail. steel, glass. 213 cm high.

–

‘Garde-fou de Sécurité [Parsival]’ – 2021.

De in deze sculpturen gehanteerde uitvouwbare veiligheids-barrières zijn nu terug gevouwen tot minimale omvang om
als een soort ‘kooien’ of ‘sokkels’ te kunnen dienen voor wat eveneens zelf als kooien of sokkels kunnen worden
beschouwd. Feitelijk loopt de ene kooi in de andere door. Iedere accentuering is in verticale richting, in ‘opklimmende
trap’. Onwetend laat de mens zich als een dwaas steeds verder knechten en van z’n diepste vrijheden beroven. Niet in
het minst door allerlei technologieën die steeds verder via het bloed in het lichaam dringen. De volmaakte gevangenis is
zonder tralies.
Parsival, hij die door het dal van het leven trok (par-ci-val = door dit dal) is het mythologisch prototype van de
onschuldige dwaas die, al zoekende naar de graal – de hoogste vrijheid en zelfrealisatie – geleidelijk (gradalis)
transformeert tot de ‘wijze dwaas’, en zodoende een ‘paradijselijke volmaaktheid’ in zijn lichaam (de graalburcht)
realiseert.
Rood is de kleur van bloed en daarom een ‘alarmerende’ kleur. Veel historische wapenschilden en vlaggen dragen deze
kleur nog altijd op prominente wijze. De geschiedenis zit vol met bloedoffers, bloedvergieten en bloedsymbolen. ‘Blut ist
ein ganz besonderes Saft’ laat Goethe Mefistoles (de duivel) zeggen in diens Faust. De tot demonie vervallen mens is
altijd maar uit op bloedvergieten, aldus het oude Indiase epos de Bhagavad Gita.
Omgekeerd vangt het proces van geestelijke transformatie en transfiguratie zoals geschetst binnen de Parsival, aan met
de uitzuivering en regeneratie van het bloed, drager van onze hoogst persoonlijke levensenergie. Via voeding, gedachten,
levenswijze, sublimatie van al onze verlangens: de verslagen rode ridder. Ook de rode bloeddruppel in de sneeuw is een
prachtig motief in de Parsival mythe waarvan de hele queeste in het teken staat van de geleidelijke omvorming naar
volmaaktheid en het hoogst bereikbare menselijk potentieel. Zonlicht, als drager van de hoogste lichtkiem en zodoende
als bron het dichtst staande bij onze oorsprong, speelt in dit hele alchemistische proces een cruciale rol, dat via inwerking
op het bloed uiteindelijk voor een complete ompoling van de energiestroom (regeneratie van de innerlijke levensboom)
garant staat.

–

‘Neurolink’ – 2021. 12 personal computers, glass tubes.

‘Menselijke verlangens blijven onverzadigd zolang zij zich met eindige dingen voeden’.
[Dag Hammerskjöld (1905-1961), Zweeds mysticus, diplomaat en Secretaris Generaal van de Verenigde Naties]

‘Er zijn er veel die licht en waarheid hebben gezocht, doch steeds buiten, waar zij niet was. Want de waarheid is binnen,
in de diepste grond, en niet buiten!’
[Meister Eckhart, 13e eeuws Duits mysticus]

Dit werk vormt een letterlijke tegenpool met Het Licht Van De Wereld. Waar het bij de laatste om het oorspronkelijke
licht ging, bron van alle lichtbronnen, worden in Neurolink twaalf computerschermen achter elkaar verbonden via glazen
buisjes die zelf geen licht geven, maar het licht uit de omgeving ‘oppikken’ en zo de suggestie wekken dóór de donkere
schermen heen te stralen. Als bij een rij dominostenen bevindt zich achter ieder scherm een ander. Door de ritmische
herhaling lijken zij des te meer op elkaar te steunen, en is elkeen wederzijds afhankelijk gemaakt van de ander. In
loodrechte positie ten opzichte van het werk wordt de suggestie gewekt dat zij door één en dezelfde glasnaald worden
doorregen; de schikking van de afzonderlijke schermen is uiterst precies en symmetrisch. Uniciteit blijkt kopie en imitatie.
In het dagelijks leven is ieder computer- of telefoonscherm feitelijk tevens camera en scanner in omgekeerde richting.
We controleren elkaar in die mate dat iedere vorm van uit de pas lopen bij voorbaat vrijwel onmogelijk is gemaakt.
Neurolink is ook de naam van het project van Elon Musk waarbij via het uitrollen van ettelijke tienduizenden ‘telecom’
satellieten in de ruimte 5G naar grote ‘hoogte’ wordt opgevoerd. Hoewel Luciano Fabro al in 1988 duidelijk maakte: ‘for
me, the computer means to trigger a proces in an irreponsable way’, dringt de ernst en betekenis hiervan nog steeds bij
velen niet door. Interessant is dat Musk zelf ooit verklaarde dat we met ‘AI de demon oproepen’, waar hij nu zelf een zeer
prominente rol speelt in het onlosmakelijk linken van mens en computer tot één transhumanoïde wezen: de aankomende
cyborg.

–

‘Het Licht Van De Wereld’ [The Light Of The World] – 2021.

‘Ik beklim het licht,
dacht ik, maar
klimmen was niet nodig’
[Hans Andreus, ‘Nacht’]

Er bestaat zo’n archetypisch beeld van emanatie; hoe god zichzelf uitgiet in zijn schepping. Hoe het hoogste licht –
natuurlijk niet alleen het fysieke licht, maar het licht van bewustzijn; en niet zomaar bewustzijn, maar Bewustzijn; d.w.z.
totaal-bewustzijn: alomtegenwoordigheid en alwetendheid – welnu, hoe dit hoogste licht zichzelf uitgiet en gestalte
aanneemt in de vorm van het tijd-ruimtelijke universum. Bestaansgrond en bronloze bron, uit vol-ledigheid overlopend
zonder ooit op te geraken. Een beetje zoals het kwantumveld of nulpuntsveld.
Een licht dat in steeds dichtere vorm ‘verstoffelijkt’ tot in de ‘laagste’ regionen, die echter één geheel vormen met hun
‘hoogste’ oorsprong of bestaansgrond.
Dát we bestaan, dat er überhaupt iets is, dat de dingen er zijn, is het grootste wonder. Naar dat wonder wijzen, is wijzen
naar god, zonder dat er iets of iemand wordt aangewezen, want dit wonder is zowel in als buiten alles. Vandaar dat een
kwantumfysicus als Amit Goswami ook durft stellen dat de kwantumfysica met het kwantumveld in feite het godsbewijs
heeft geleverd.

De oplossing voor dit beeld vond ik in de vorm van de glazen stralenkrans die nog boven het lampenglas en de uitgieting uittroont, als beeld van het hoogste, onzichtbare en onkenbare ‘licht’. Het doet denken aan de duif (die loodrecht kan opstijgen) uit religieus- christelijke symboliek; symbool van de heilige geest.

De traptreden zijn vervangen door er dunne glazen stokjes voor in de plaats te zetten. De tegenstelling tussen deze opwaartse, haast etherische licht-beweging en de neerwaarts verzwaarde ketting van in- en aan elkaar gevlochten schakels, is belangrijk.

Beiden hebben betrekking op de versmelting of eenwording van het hogere met het lagere, van god en mens. ‘Zo boven, zo beneden’. Evenals ‘zo beneden, zo ook boven’. Het gaat in essentie niet zozeer om een tegenstelling dan wel de eenheid van die schijnbare opsplitsing in geest en materie, god en wereld.

> next

–