‘Eppudoo Undadoo’   (‘This will not last’).

‘Glasswork V [Pool]’ – 2017, detail, cut glass, ink, foamboard, frame, 36 x 36 x 2 cm.

 

‘La transparence du Grand Verre m’a sauvé’.

[Marcel Duchamp]

 

Glass, normally purely functional as a layer of protection between the work and the observer, becomes now of primary importance. Fracture, cutting-line or hole brings the attention back to this forgotten sculptural element, which was already constitutive in the first place.

The smooth surface consists of a mirroring aspect but also functions as a permeable wall. It creates distance as well as intimacy. The position of the viewer is ambivalent. The onlooker is partially excluded by the mirror effect from the protection behind the glass, in contrast it includes the surrounding space by the reflection involved and making the viewer a participant. 

Nothing is 100% transparent, only a cut or hole lets in the light and the never ending universe stream in unhindered.

 

Glas, normaliter slechts als functie van beschermlaag tussen werk en toeschouwer, wordt zelf beelddrager. Breuk, snijlijn of gat brengen de aandacht terug op dit ‘vergeten’ beeldelement, dat zelf altijd al een drager van betekenis was.

Het gladde oppervlak bezit een spiegelende werking maar functioneert ook als doorlatende wand; ze schept zowel afstand als intimiteit. De positie van de kijker is ambivalent. Enerzijds wordt de toeschouwer door de spiegeling buitengesloten van de letterlijke geborgenheid achter het glas, anderzijds betrekt deze hem juist in het geziene, evenals de omringende ruimte door reflectie in het werk wordt betrokken, en maakt hem dus tot deelgenoot.

Niets is 100% transparant, enkel een snee of gat laat het licht en de oneindige ruimte buiten het object ongehinderd binnenstromen.

> next